چگونه استراوسن میان معرفت‏شناسی، هستی‏شناسی و منطق وحدت ایجاد می کند؟

تحلیل استراوسن نوعی «تحلیل زبانی پیوندگرا» است. او بر پایه این نوع تحلیل به گستره وسیعی از مفاهیم یا تصورات دست می‏یابد که از جمله آنها پاره‏ای مفاهیم یا سنخ-مفهوم‏های بنیادی،کلی و جامعی است که نه تنها پیشانظری یا غیرتاریخی­اند بلکه در معیت هم به یک چارچوب ساختاری شکل می‏دهند که معرفت‏شناسی، هستی‏شناسی و منطق در آن ممکن می‏شوند. او با این مبنا به این نتیجه می‏رسد که معرفت‏شناسی، هستی‏شناسی و منطق یک سه­گانی یا سه وجه یک پژوهش واحدند و می‏توان این وحدت را از طریق عملکرد بنیادی زبان به خوبی نشان داد. در این مقاله،ابتدا خطوط بسط این اندیشه فلسفی سه­گانی ترسیم و چندوچون عملکرد بنیادی زبان (که حلقه رابط این وحدت است) تبیین می‏گردد و،از این رهگذر، نشان داده می‏شود که استراوسن تنها با تحلیل زبانی پیوندگرا می‏تواند میان معرفت‏شناسی، هستی‏شناسی و منطق وحدت ایجاد کند.